Uit de koers raken
In het containertijdperk rolt de Schelde
als een mechanische trap naar Antwerpen
Uit de koers raken klinkt dan veelbelovend:
de vaargeul, dat platgetreden pad, negeren
Toen de Jupiter van de China Shipping Line
eindelijk vastliep in de bocht bij Bath
Juichten de spotters op de slikken, het was
een overwinning van het anonieme geduld
Het wachten in bloedarme mist en lege
kou eindelijk beloond met een surplace
Uit: ‘Het schuimspoor van het onbereikbare’ (Liverse, 2021)
Foto © PZC
André van der Veeke (1947) is een Zeeuws-Vlaamse dichter en publicist met Rotterdamse roots. Hij behoort tot de dichters die zich niet willen verliezen in academische onverstaanbaarheid. Zijn centrale thema is leven en dientengevolge vergankelijkheid. Zijn neiging tot mystiek, zeker in combinatie met lofzangen op het Nederlandse rivierenlandschap, wordt getemperd door ironie en weerbarstigheid. Sindsdien hanteert de dichter die term als geuzenaanduiding.
Naast poëzie schrijft André van der Veeke korte verhalen, artikelen en columns. Zijn werk verscheen in diverse tijdschriften: o.a. De Poëziekrant, De Brakke Hond, Hollands Maandblad, Biografiebulletin, Zeeuws Tijdschrift en Ballustrada.
‘Het schuimspoor van het onbereikbare’ is Van der Veekes jongste bundel, een publicatie die samenvalt met het 35-jarige jubileum van het literair periodiek ‘Ballustrada’ waarvan hij (hoofd)redacteur is.