Het schrift van de dichter
De grafoloog buigt zich over het schrift van de dichter.
Een routineverhoor van woorden.
In de verte de onvermijdelijke weidegrond van Europa.
Een fietser wachtend voor een slagboom.
Beklimmers van zich onregelmatig verheffende zinnen.
Uit een eerste onderzoek blijkt
dat we te maken hebben
met een verzameling van begoochelingen.
Pedante catalogi notities en registers
verraden een voorliefde voor kwistige rampen.
Erfgenamen zien hem soms
in blokjes opgedeelde landschappen
waar hij zijn lange leven leidt
voor een kortstondige onsterfelijkheid.
Vertaling: Karol Lesman
*******************************
Ewa Lipska debuteerde in 1967 met de bundel ‘Gedichten’. Sindsdien heeft ze tien poëziebundels op haar naam staan. Ze is een van de belangrijkste Poolse dichters en wordt vaak in één adem genoemd met Nobelprijswinnares Wislawa Szymborska. Het werk van Lipska werd vele malen bekroond, onder andere met de Robert Graves PEN-Club Award. Haar gedichten zijn in meerdere landen vertaald.
De NRC schreef over Lipska: ‘Lipska wordt wel in één adem genoemd met Wislawa Szymborska, maar waar de Nobelprijswinnares lichte ironie aanwendt om het menselijk tekort bloot te leggen, laat Lipska onomwonden zien dat ze verbijsterd is door de mensheid en wat deze aanricht. De gedichten hebben een soevereine, enigszins afstandelijke toon. Te formeel voor een dichter, te eloquent en levendig voor een ambtenaar. Hierdoor kun je als lezer nooit achteroverleunen. Sommige regels komen aan met een dreun: ‘Ik word verblind door het gebroken licht in de vaas en die mensheid van jullie, die ondraaglijke typefout van de kosmos.’
Website: www.ewalipska.pl