Enkelband
Het ultimum remedium voorbij
wordt hij zijn eigen cipier,
neemt de wijk niet,
van de perimeter.
Hij is een man op zijn plaats,
wacht thuis de tijd af, leeft
op het laatst
zonder herkenningsteken.
Nu de netwidening alom is
komt hij nergens ongezien,
gaat op in de massa
die men gadeslaat.
Uit: ‘Secuur’ (2012) – Poëziecentrum.
* * *
Frederik Lucien De Laere (Brugge, 19 augustus 1971) is een Vlaams dichter. Hij publiceerde poëzie in verschillende literaire tijdschriften en de dichtbundels ‘Paniek in het circus’ (2003), ‘De Martelgang (2006), en’Secuur’ (2010) bij Uitgeverij Poëziecentrum Gent en bij Uitgeverij Vrijdag ‘In uiterste staat’ (2016) en ‘Opabinia’ (2019).
De poëzie van De Laere bestrijkt een breed spectrum van onderwerpen en hij hanteert diverse stijlen. In de vroege gedichten heerst een surrealistische en bevreemdende sfeer, die doet denken aan Paul Snoek en Gust Gils.
Hij was te gast bij o.m. Theater aan Zee, Lowlands-festival, Dichter aan huis, Poetry International en Crossing Border.