Boven Tooley Street
De rek is uit de hemel, er gloort wat
in de stenen. Waar een trap de wereld schoeit, herleeft gras als hologram.
In krap een kwartaal muteerden
tweevoeters tot kraaien.
Juist, maal een miljard.
Lucht slaat aan. Tussen gordijnen
vult een zwerm het licht. Vleugels
misleiden. Kijk zelf: vier stuks.
Hun gekrijs kietelt pezen en leent zich
tot spraak. Treinen tikken nuance
in de rand van het raam,
voeren iets aan, schudden het af,
dopen de plek, glas op metaal.
De dag bevrijdt samples uit kelen:
rochelend wijdt een klerk zich aan de seizoenen
en de negende slag. Telt stappen
tot de brug, voelt vragen ontstaan.
Wie het eerst ‘waarom?’ zuchtte
bij een verwant kadaver.
Welk antwoord er kwam.
#hetbinnenvolk
= = = = = = = = = =
Jean Luc Lambreghts (1965) woont in Mechelen. Hij studeerde Duitse en Engelse Taal- en Letterkunde aan de KU Leuven, en publiceerde in DW&B, Maatstaf, De Brakke Hond, Het Liegend Konijn. In 2004 won hij de Lowlands schrijfwedstrijd voor poëzie.