Dat het lente leek en ook weer niet
Op een witte weg kwam ik mijn moeder tegen.
Het was nog vroeg, ze droeg een gele capuchon
en groene schoenen. Het was december
de zon scheen vals.
Ze stond als een schim zo stil, ik wist niet
of ik haar kende. Ze scheen zo broos
en klein. Zij kon nooit mijn moeder zijn.
Toch had ik haar handen.
Ze sloop naderbij, zette haar magere nagels
in mijn armen. We bestelden brood en thee
aten een salade, als het lichaam
dat we vroeger deelden. Sla als gras
tussen onze tanden. Of we nog
iets anders wensten. Ik kon wel wat bedenken
maar was bang een god te tarten.
Ze zei
dat ze twijfelde of het wel december was
dat het misschien toch lente was, ze
hoorde merels zingen.
Ik veegde
haar lente van tafel, brak haar bleke vingers
een voor een. Zocht naar restanten van lente
of iets wat daar op leek.
Vroeg me af
of lente iets achterlaat
hoe ver je terug kunt gaan
hoe lang je lentes nodig hebt.
Uit Wisselplaats (2023)
Een uitgave in de reeks ‘open’
van Uitgeverij U2pi, Den Haag.
* * *
Monique Wilmer-Leegwater (Borne, 1966) woont in het mooie Twente en is werkzaam in de financieel-administratieve sector. Al haar hele leven heeft zij een passie voor poëzie en het schrijven ervan. Zo organiseert en presenteert zij in haar woonplaats ‘Borne doet Poëzie’ om deze passie te delen met gelijkgestemden en het lezen en schrijven van poëzie te stimuleren.
Na het volgen van poëzielessen aan de Schrijversvakschool te Amsterdam, waar ze les kreeg van Froukje van der Ploeg, is ze met haar werk naar buiten getreden. Sindsdien is haar werk met regelmaat bekroond of genomineerd voor poëzieprijzen zoals de Rob de Vos Poëzieprijs van Meander, de Amsterdam UMC Poëzieprijs en de Plantage Poëzieprijs. Ook nam zij twee keer deel aan het literaire festival ‘Dichters in de Prinsentuin’.
Werk van haar is gepubliceerd in diverse verzamelbundels waaronder In Donzen Dromen, de 100 beste gedichten van de Gedichtenwedstrijd (voorheen Türing) en het literair e-magazine voor Nederlandstalige poëzie Meander, waar tevens een interview met haar te lezen is.
Monique is uit overtuiging aangesloten bij de Klimaatdichters. De natuur is dan ook een belangrijk thema in haar werk.
Medio april 2023 verscheen haar debuutbundel Wisselplaats. In deze bundel geeft Monique Wilmer-Leegwater woorden aan de vervreemding tussen de mens en zijn natuurlijke omgeving. Waar is nog sprake van herkenning en verbondenheid? Is het hebben van een menselijke taal een voorwaarde om te mogen bestaan? In deze bundel klinkt de roep van een gezamenlijke oorsprong.
Wisselplaats is een bundel in zes afdelingen en is de 23e uitgave in de reeks ‘open’ van Uitgeverij U2pi. De redactieraad van deze serie bestaat uit Monica Boschman en Jos van Hest.