Sporen
Misschien is dit de laatste keer
Dat ik hier sta. Een tuin, een straat,
een huis waar nog een naam op staat
maar verder al is leeggehaald.
Hier reden zwarte auto’s langs
en daarvoor ambulances.
Ik zag er coniferen branden
op nieuwjaarsnacht, dronk
veel te jong goedkope vieux,
sigaren in mijn linkerhand. Ik
vond dat leuk, totdat
het me mijn keel en neus uit kwam.
Er woonden meisjes aan de overkant.
Hun moeder had een pruik
en was een officiersmatras
zei iedereen en ik had geen idee dus ik schold mee.
De oude vrouw ernaast was jaren in de war.
Haar man was sommelier en zij
dacht
dat ze geld gewonnen had.
Zette niet-bestaande winst in bij de paardenrennen.
Misschien is dit de laatste keer
dat ik hier sta. Een stoep, de straat
waar ik pas laat
met losse handen leerde fietsen.
Er staan geen zwarte coniferen,
er wordt niet vaak gezwaaid uit open ramen.
Er wordt alleen nog binnenshuis gegokt.
Ik ken hier niemand meer.
= = = = =
Peter Knipmeijer (1970) begon met het schrijven van gedichten in 2006. Na verschillende publicaties in tijdschriften en bloemlezingen verscheen in 2010 zijn eerste bundel Tweelingsterren bij uitgeverij De Contrabas, in 2012 gevolgd door zijn tweede bundel Listeria.
Knipmeijer maakt met onder anderen Ingmar Heytze en Alexis de Roode deel uit van het Utrechts Dichtersgilde, een aantal in een stichting verenigde Utrechtse dichters, die bij toerbeurt officieel de rol van stadsdichter van Utrecht vertolken.[1] In 2009 won Knipmeijer de GVU Poetry Award. In de Turing Nationale Gedichtenwedstrijd van 2011 won hij de tweede prijs (2000 euro). Twee jaar later ontving hij een C.C.S. Crone-stipendium.
In 2013 verscheen zijn boek Opgelapt Schilderwerk. In deze bundel neemt Knipmeijer de lezer in ollekebollekes mee door de kunstgeschiedenis. Ook zijn bundel Typisch Sicilië is een bundel met ollekebollekes. De in 2020 verschenen bundel MA1/40X – ‘ne ruimtezang is een bundel met science-fictionpoëzie verhaald vanuit een op Aarde geland ruimtewezen, in een geconstrueerde taal met elementen uit het Nederlands, Engels, Afrikaans, Duits, Deens en computercodes.
Tegenwoordig maakt Knipmeijer deel uit van het Terneuzense Stadsdichtersgilde.