Zonder twijfel
Eerst vond men het wiel uit en toen het zwaard van Damocles,
en de hoed en de appel van het kwaad tot erger, en daarna
kwam de punt van het genoemde zwaard naar binnen door
mijn schedeldak: ik trouwde. De wereld is techniek, het trouwen
is belofte, zo had het moeten zijn, maar zo was het niet.
Opstaan, liefhebben, nachtrust, het werd een wiel
dat het oude zwaard liet zakken, dieper, diepst, tot in het hart.
Waarom heb ik je gemaakt? Waarom me niet omgekeerd en weggelopen?
Er zit soms diepte in de wereld van de vlakte, lijnen die elkaar
kruisen op een snijpunt, zwart dat lichter wordt en afneemt
naar het wit. Noem het perspectief, of bedrog, een valse
belofte, of techniek. Maar jij bestaat. Jij, zonder twijfel.
Uit ‘Awater’, jaargang 1 (2002)
Bron: dbnl.org
Rogi Wieg (1962-2015) was gedurende zijn tweeënvijftigjarige leven bijzonder productief: hij publiceerde een enorm aantal dichtbundels en prozawerken en vervaardigde daarnaast ook nog beeldende kunst. Als dichter was hij actief in een tijdvak waarin rumoer in de literatuur bijna een voorschrift was, maar Wieg moest daar weinig van hebben: hij stond bekend als een ‘navelstaarder pur sang’ en ‘de enige die poezie zonder trema kon schrijven’.
Wieg werd diverse malen behandeld voor ernstige depressies, maar kon de last van het leven uiteindelijk niet meer dragen.