Het kind dat ik niet heb
Vanmiddag keek ik op de klok, schrok, griste mijn sleutels
van de tafel en fietste hard naar het verlaten schoolplein
waar ik uren wachtte op het kind dat ik niet heb.
Vaak weet ik dat ze niet bestaat, maar soms
denk ik dat mijn dochter over onverlichte wegen van
een sportclub naar het huis toe fietst en onverklaarbaar
oplost in het niets. In elke jongen die ik zie op
straat zie ik een monster dat alleen aan neuken
denkt en haar straks ook de hel in naait.
Vannacht zal ik weer zoeken naar de kamer die mijn huis
niet heeft, om te zien hoe ze vredig ligt te slapen,
om te fluisteren dat ze zich geen zorgen hoeft te maken.
Uit: ‘De Revisor’ (2021)
= = =
Twan Vet (1998) schrijft poëzie, proza, liedteksten en muziek. Zijn gedichten werden gepubliceerd door o.a. de Revisor, Het Liegend Konijn, DW B en Deus Ex Machina en hij blogt wekelijks voor Tirade. Twan las voor op festivals en literaire avonden als Dichters in de Prinsentuin, De Nacht van de Literatuur en De Vertellers van Helmers. Hij is mede-oprichter en redacteur van literair tijdschrift Landauer. Op o.a. Radio Veronica en 3FM droeg hij gedichten voor.
Hij schreef liedteksten voor o.a. Luuk Ransijn, met wie hij ook het kleinkunstduo Ransijn en Vet vormt, en leverde in 2022 tekstbijdrages aan de cabaretvoorstelling Hoogtij van Patrick Nederkoorn. In 2021 was Twan Ambassadeur van de Vrijheid voor Bevrijdingsfestival Utrecht. Van 2021 tot 2024 is hij stadsdichter van Amersfoort.