Home

Art, Books & Coffee

Gedicht op goed geluk

Mededelingen

Evenementen

Archief

Exodus (fragment)

De jaren waarop de smet rust, het bedrog, het beven
En rook die daalt. Zelfs geen echo, geen gehijg
Geen klok hoor ik ooit nog luiden.

Ergens kantelde een oog, verbrak de dag
De kluwen van de vriendelijke duisternis,
De hese vrees waarin ik woede wierp en vertrapte
Waarin niemand nader kwam noch kloeg.
Omdat ik in de schemer van mijn winderige woningen
Van weleer, iedereen opvolgde en vereerde
Omdat ik nu voltooide en met jou heelhuids verdeel
Wat ik als kind nafluisterde en vergeten ben.

* * *

Hugues C. Pernath (geboren als Hugo Wouters op 15 augustus 1931) schreef zijn eerste gedichten in het Frans. In 1953 begon hij te publiceren en richtte in 1955 samen met Gust Gils, Tone Brulin, Simon Vanloo en Paul Snoek het experimentele tijdschrift Gard-Sivik op. Zijn vroege poëzie was zowel haperend als vloeiend, wat te maken kan hebben gehad met zijn gehoorstoornis. Hij had moeite te begrijpen wat tegen hem gezegd werd en leed daardoor ook aan spraakproblemen, wat met name voor hem als dichter op het podium een handicap was. Hij kon niet goed declameren en hakkelde en stamelde zijn teksten.

Het lange gedicht Exodus schreef hij in 1970 naar aanleiding van de deportatie van een Joods vriendinnetje van hem als elfjarige in 1942.