Niets meer te zien
Waar het allemaal was
ligt de zon op het water.
Meer is er niet
vraagtekens van verlangens,
hoorntjes van verdriet.
Je hand schreef deze brief
met regelmatige lussen.
Maar lieve vriendin, ondertussen
is de maan opgekomen
de zon schuift langzaam
naar een ander werelddeel
en wat we ons herinneren
is eigenlijk al te veel.
wilde iets beëindigen
om het elders, later weer op te pakken, je hield
van het begin, ik van het belangrijke stuk
erna, voor het eind.
* * *
Ira Bart (1947-1996) werd geboren in Sas van Gent als Ria Baart. Ze verhuisde na de middelbare school naar Breda en later naar Rotterdam, waar ze sinds het begin van de jaren
tachtig vooral verhalen publiceerde. Ze doceerde aan de Schrijversschool van de SKVR en ze was hostess voor de buitenlandse gasten van Poetry International. Verhalenbundels: o.a.
Het laatste landschap en Het huis met de kamers. Postuum verscheen de poëziebundel Verwaaide liefdes, tere vleugels. De Zeeuwse Slibreeks gaf het verhaal
‘Het begin van de jaartelling’ uit in 1995. In het tijdschrift van de Heemkundige Kring West‐Zeeuws‐Vlaanderen verscheen in 2017 een biografische schets van
Ira Bart, geschreven door Marja de Groote.