Home

Art, Books & Coffee

Gedicht op goed geluk

Mededelingen

Evenementen

Archief

Signalement

Dit is mijn enige volstrekte daad:
dat ik geboren ben.
Waarbij ik ongetwijfeld
schreeuwde als vermoord;
zoals het hoort.
Nadien gaf men mij namen.
Of ik alsnog dingen deed sindsdien
door eigen toedoen, is mij niet duidelijk.
Ik weet: ik leef: dit is van mij.
Zodoende heb ik leren zwijgen.
Ik kan zelfs zwijgen als ik spreek.
Ik ben niet eens meer in mijn eigen
woorden als ze je bereiken.

Het is geen gein:
Ik ben niet hier. Er is
van bij ’t begin
dit grandioos misverstand.
Zeg mij zijn zin.
Ik wacht nog steeds op het appèl
waarop ik mij aanwezig meld.
En schrijf, in afwachting,
wijl ik verblijf

uit: Dietsche Warande en Belfort, jaargang 115 (1970)
Foto: © Streven Tijdschrift

* * *

Stefaan van den Bremt (1940) is dichter, essayist en vertaler. Hij debuteerde onder het pseudoniem Stevie Braem met de bundel Sextant. Zijn poëtische werk evolueert thematisch en vormtechnisch constant. In zijn beginjaren verwierf hij een reputatie als politiek en sociaal geëngageerd dichter, rond de eeuwwisseling kwam het accent meer te liggen op de ik‐gerichte gedichten.
Van den Breemt publiceerde meer dan 50 schitterende vertalingen van poëtisch werk van o.a. Jaime Sabines, José Luis Sierra, Marc Dugardin en Ramón López Velarde, Richard Pietrass en Marco Antonio Campos.
In 1980 ontving hij de Louis Paul Boonprijs voor zijn gehele oeuvre.